ازندریان، قطب پشت پرده تولید پوشاک/ دوخت در ازندریان، فروش به اسم تُرک و تهران

ازندریان شهری کوچک اما پرشغل است، کوچه و پس کوچه های درهم تنیده اش مهمان کارگاه های خانگی خیاطی هستند و کوچک و بزرگ، زن و مرد به دوخت و دوز مشغول؛ - خبرگزاری فارس – همدان؛ سولماز عنایتی؛ هر چه بیشتر به رنج دستشان نگاه می کنم بیشتر به کارشان ایمان می آورم، کاری در پستوی خانه آن هم با کمک اعضای خانواده، گویی کوک به کوک زندگی را با هم می دوزند و برای روزی حلال دست در دست هم تقلا می کنند.

با همدلی بر تار و پود بیکاری، ردای شغل دوختند و یک صدا از بام تا شام ساز ناکوک اشتغال را کوک کردند، اینجا شهری کوچک و چهار گوش با جمعیتی بالغ بر 11 هزار نفر است و کوچه و پس کوچه های درهم تنیده اش مهمان کارگاه های خیاطی.

قصه نخ و سوزن و قرقره در ازندریان ریشه در سال های دور و مهاجرت اهالی دارد اما امروز تولید یک چهارم پوشاک تهران روی کاکل خیاطان این دیار می چرخد و زبانزدند، آنها نه تحریم می شناسند نه سرمایه آنچنانی دارند بلکه با اندک بضاعت و هنر دست شان کار می آفرینند و گره به گره پول درمی آورند؛ گاهی در دکه ای بی نور گاهی هم در اتاقکی فکستنی، تنها اراده کار و اعتبارشان سیل سفارش را به سوی آنها روانه کرده است.

اما دریغ، دستی که دست های سوزن سوزن شده شان را بفشرد در میان نیست، انگار نانوشته باید تا پایان عمر در کارگاه های کاهگلی بکامند و مزدی بدوزند ن