گفت و گو با مرد سنگ پران

من محجورم این اولین جمله ای بود که متهم در مقابل دوربین خبرنگاران به زبان آورد.

علیرضا 45 ساله، با ظاهری آشفته، اصرار داشت که به جای بازداشتگاه او را به تیمارستان منتقل کنند، چرا که تاب و توان تحمل زندان را ندارد.

انگیزه ات از این کارها چه بود؟ به گزارش سایت قطره و به نقل ازایران، اعصاب مرا بهم ریخته بودند و اصلاً متوجه نبودم که چکار می کنم.

من نمی خواستم کسی کشته شود، فقط می خواستم در حد خراب کردن خودروها باشد.

تا به مردمی که مرا کتک می زدند و اذیت می کردند بگویم که من با کسی دشمنی ندارم.

می خواستم از حق خودم دفاع و عقده هایم را خالی کنم.

حقم را خورده بودند.

در جامعه به من ظلم شده بود.

چه کسانی اعصابت را بهم ریخته بودند؟ خواهر و برادرهایم و مردم جامعه با من کارهایی کردند که رویم نمی شود بگویم.

مثلاً مردم به من چپ چپ نگاه می کردند، چرا باید این کار را انجام می دادند.

یکبار رفتم شیرینی بخرم، فروشنده به جای 40 هزار تومان با من 80 هزار تومان حساب کرد.

یک دفعه هم در خیابان داشتم راه می رفتم، یک مرد مست مرا بلند کرد و انداخت در مغازه موتورسازی اش، بعد هم مرا کتک زد و اذیت کرد.

پدر و مادرت زنده هستند؟ 10 سال قبل مادرم فوت کرد اما فامیل و خواهر و برادرم می گویند مادرت آنقدر غصه تو را خورد فوت کرد.