ماجرای عجیب زندگی یک زن قهرمان ایرانی!

بانوی مدال آور طلایی بازیهای پارالمپیک توکیو در رشته پرتاب نیزه زمانی که از سختی های زندگی خود در دوران کودکی تا قرار گرفتن بر روی سکوی قهرمانی پارالمپیک توکیو تعریف می کند، - هرچند بسیار متاثر می شود، اما شکر خدا را بجا می آورد که شرمنده خانواده اش نشده است.

هاشمیه متقیان در گفت و گو با ایسنا پیرامون سرگذشت خود، فرازهایی از دوران سخت کودکی خود را تشریح کرده و از فرایند معلولیت خود تا دستیابی به جایگاه قهرمانی سخن گفته است.

وی می گوید؛ یک سال بعد از تولدم تب شدید داشتم مادرم مرا به مرکز بهداشت برد به خاطر اینکه به من واکسن فلج اطفال زدند دو پایم معلول شد.

از سال های اول ابتدایی فهمیدم که دو پایم معلول است.

سخت بود ولی خانواده ام نگذاشتند در خانه منزوی شوم.

*خانواده ام در موفقیت من تاثیر گذار بودند من در روستایی بزرگ شدم که بعد از هر بار بارندگی تا 15 روز همه جا گل بود و رفت و آمد به سختی انجام می شد، به طوری که پدرم و برادرانم من را بغل می کردند و با فرغون به مدرسه می بردند و نمی توانستند به خاطر شرایط مالی برای من ویلچر بخرند.

چون در خانواده پر جمعیت زندگی می کردم و پدرم کارگر ساده بود.

همه خانواده در موفقیت من تاثیر گذار بودند به خصوص برادرانم و پدر و مادرم مرا همیشه به ادامه تحصیل و ورزش تشویق می کردند و می گفتند سعی کن متکی