پیام مهم بحران اوکراین؛ جهان روزهای خطرناکی در پیش دارد

پرهام غنی* یک سال پیش از آغاز جنگ جهانی دوم برای غربی ها و بسیاری از کارشناسان وقت روشن بود که هیتلر چشم طمع به خاک چک -اسلواکی و اتریش دارد، در آن روزها هم که عجیب حال و هوای لفاظی های امروز میان مسکو و غربی ها را داشت، طرف غربی به رهبری بریتانیا مدام بر نیت سو رایش سوم اصرار داشت و در نقطه مقابل هم پیشوای نازی ها مدام دست به انکار نیت خود می زد! سرانجام انگلستان به عنوان رهبر بلوک غرب و آلمان نازی به عنوان رقیب شماره یک اش بعد از ماه ها لفاظی تصمیم گرفتند تا در جریان کنفرانس مونیخ گرد هم بیایند؛ کنفرانسی که اگرچه به اصطلاح برای صلح و دوستی تشکیل شد اما خود پایه های جنگی ویرانگر را بنا نهاد! بسیاری از مورخان روابط بین الملل معتقدند که اگر انگلستان به خواسته هیتلر برای انضمام سودت به آلمان تن نمی داد شاید هیتلر هوس کشور گشایی های بیشتر به سرش نمی زد، فرضیه ای که می توان نسبت به آن تامل کرد.

حالا با گذشت بیش از 8 دهه از آغاز جنگ جهانی دوم در حالی که بشر طعم تلخ جنگ و ویرانی را بارها و بارها چشیده شرایط عجیب یادآور همان روزهای تاریک پیش از آغاز جنگ جهانی است؛ روس ها هرگونه تلاش یا نیتی برای حمله نظامی به اوکراین را انکار می کنند؛ غربی ها اما اصرار دارند که مسکو خیال کشورگشایی دارد و از ترس همین اقدام نیز مدام شاخ و شانه می کشن