موقعیت مهدی؛ فستیوال اشک و لبخند

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از زنجان، احمد بیگدلی، در یادداشتی برای خبرگزاری فارس نوشت: بی برو برگرد و بدون هر گونه نگاه ناسیونالیستی، اگر آذری نمی دانید، نصف دریافتی که باید را از فیلم موقعیت مهدی نخواهید داشت؛ چرا که بنیان فیلم بر احساس بنا شده و از دیالوگ ها تا سوز و گدازهای محزون لابه لای فیلم، احساسی است و این درک، کار زیرنویس نیست!  حتی اولویت استدلال های اپیزود پایانی مبنی بر عدم عقب نشینی منجر به شهادت هم، احساسی است تا منطقی! که شاید اگر فیلم، اپیزودیک نبود و شخصیت ها بهتر معرفی می شد، منطق پنهان سخن نیز برای مخاطب قابل فهم تر بود.

  حال این احساس، خوشی و خنده های گاه و بی گاه باشد یا اشک هایی که در صحنه های متعدد فیلم از مخاطب گرفته می شود.

  اصلا من ویژگی بی نظیر فیلم را همین در هم تنیدگی اشک و لبخند می دانم؛ جایی که خودت هم نمی فهمی چطور می شود چشمان خیست، با خنده های با صدایت کنار می آید و مدام در خیابان اشک و لبخند می روی و بر می گردی و هر دو برایت دلنشین است.

روایت احساسی و عاشقانه از قهرمانان ملی شاید از بار حماسه و رشادت ها بکاهد؛ اما فی الفور مخاطب را گرفتار صحنه ها کرده و مجاب می کند تا انتها بماند و حتی هوس سرچرخاندن هم نکند و الحق که موقعیت مهدی در این مقوله کارش را بلد است.