روایت کارآفرینی یک زوج اقتصادی در مناطق محروم؛ کفش چینی را از پای مردم درآوردن!

  غیرمستقیم به کشورهای پاکستان و افغانستان محصول صادر می کنیم از الگوهای کشور چین و هند تبعیت کردیم و تمرکز ما روی بانوان بود، نیروهای خانم در این شهرهای جنوبی برای من خیلی مهم بود که به نیروی کار فعال تبدیل شوند و اکثر نیروهای من در سوزن دوزی و کار کفش زنان هستند و جاهایی که نیاز به نیروی کار مرد بود، آنها هم جذب شدند.

توانستیم بازاری که شش ماه طول کشید را در یک ماه راه اندازی کنیم و در حال حاضر ماهانه 5 هزار جف کفش با چرم طبیعی و مصنوعی تولید داریم، عمده فروش ما سمت شهرهای زاهدان، چابهار، ایرانشهر، یزد و بیرجند است و حتی در شهرهای تبریز، قم و تهران هم بازار داریم و به طور غیر مستقیم هم به کشورهای پاکستان و افغانستان محصول صادرات می کنیم و در حال رایزنی هستیم در کشورهای حوزه خلیج فارس نیز ورود و دفتر نمایندگی دائر کنیم.

هدفم اشتغال روستایی بود/ به کارگیری 20 نفر در کارگاه تولید کفش در منطقه جازموریان استان کرمان جزو استان های محروم کشور است چون که به شدت قشر محروم و ضعیف زیادی دارد این دل من را به درد می آورد وقتی می بینیم در دو تا پنج کیلومتری یک شهر از امکانات بی بهره هستند و یکی از دلایل من برای ایجاد اشتغال روستایی همین بود، چون باورم این بود که در شهرها به اندازه کافی کار و امکانات است و خیلی افراد می توانند در مشاغل تو�