گالری گِلی

در دامنه کوه های پشت کلاه قاضی، ساختمان متروکه ای که 40، 50 سال قبل خوابگاه کارگران معدن بود، به مرور به پاتوق معتادان، بی خانمان ها و ارازل و اوباش تبدیل شده بود.

تا اینکه هنرمندی گمنام در یک روز بارانی به این منطقه آمد و از ترکیب خاک و آب باران مجسمه هایی ساخت و بر در و دیوار ساختمان نصب کرد.

حالا این ساختمان به پاتوق شهروندانی تبدیل شده که بسیاری تا پیش از این به هیچ گالری هنری نرفته بودند و تجربه ای از خلق یک اثر با دست های خودشان را نداشتند، اما از وقتی با این گالری خاکی آشنا شدند، دست به دست عمو مصطفی، هنرمند گمنام این جا دادند، راه درست کردند، آب آوردند، چاله های جاده خاکی را پر کردند، دست فرزندانشان را گرفتند و خانوادگی به این فضای متفاوت فرهنگی، تفریحی و هنری آمدند.

و حالا این ساختمان متروکه پاتوق متفاوت، اما دلنشینی برای اهالی منطقه شده است.

عمو مصطفی امیدوار است اینجا به کارگاه دائمی هنرهای تجسمی رایگان برای مردم تبدیل شود و بعد اینجا را بسپارند به دست مردم و بروند در کوه و دشت و شهر دیگری همین اتفاق را رقم بزند.