نان «بربری» از کجا به ما رسید؟

گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی از ریشه «بربری» و همچنین چگونگی رواج این نان در تهران نوشته است.

- گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی از ریشه بربری و همچنین چگونگی رواج این نان در تهران نوشته است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، صفحه این گروه در توضیحی درباره نان بربری آورده است: گروهی از مهاجران افغان در سال های 1308 تا 1318 هـ ق، از بربرستان یا هزاره جات به شرق ایران کوچ کردند و به بربر و بربری معروف شدند.

در 1316هـ ش نام آن ها را به خاوری (منسوب به خاور یا خراسان)تغییر دادند.

آن ها نان بربری را، که پنجه کَش می گویند، به ایرانیان معرفی کردند که اوایل فقط خودشان و آن هم در خراسان و در تنور زمینی می پختند که طعم آن کمی تلخ می نمود.

رواج بربری در تهران در اواخر قاجار نیز توسط همین ها بود.

در خاطرات مونس الدوله می خوانیم: پشت عمارت مسعودیه یک محله و یک تکیه بود که آن جا را سر تخت بربری ها می گفتند.

یک سر این محله توی خیابان اکباتان امروز - خیابان باغ وحش آن روزها- و یک سرش توی خیابان چراغ برق بود.

بیشتر اهل این محله بربری بودند و زن هاشان نان بربری می پختند و مردهاشان می فروختند .

منبع: وبگاه دایره المعارف بزرگ اسلامی؛ خاطرات مونس الدوله؛ تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم (جعفر شهری)؛ تاریخ نان در ایران (ویلِم فلور).