اوکراین و یمن؛ مرگی که می بینیم و مرگی که نمی بینیم

این دنیای واقعی ماست.

شاید زندگی در قصه ها شیرین تر باشد اما در دنیای حقیقی آنهایی که پول و زور بیشتری دارند، همیشه سوار بر اسب قدرت هستند و هر کاری که دل شان بخواهد می کنند.

- می دانند.

در این میان بخشی هم از مظلومیت یمن و مردم آن می گویند.

آنها که سال ها مورد حمله و هجمه عربستان واقع شده اند و تقریبا جهان در برابر جنایت هایی که به مراتب تلخ تر از اوکراین است، ساکت مانده است و انگار نه انگار سعودی ها، یمن را به ویرانه ای تبدیل کرده اند.

این اهمیت و آن بی اهمیتی به قدرت رسانه بر می گردد.

رسانه ها هرکجا که بیشتر باشند و البته دوست داشته باشند را به صورت گسترده پوشش می دهند.

برای درک این رفتار احتیاج نیست به دل خیابان های موشک خورده کیف یا صنعا برویم در همین ایران هم می شود این رفتار را دید.

روزهایی که تهران آلوده است را به یاد بیاورید.

همه از رسانه های بزرگ و کوچک و مسئولان از وضعیت وخیم تهران حرف می زنند.

شهر را تعطیل می کنند.

جلسه می گذارند و هر کاری می کنند تا مشکل آلودگی هوای پایتخت دیده شود و در مورد آن حرف زده شود.

اهواز اما در تمام این سال ها درگیر آلودگی و گردو خاک است.

سیستان و بلوچستان از بی آبی رنج می برد.

خشکسالی شهرهای کویری را تهدید می کند اما رسانه ها در برابر آن ساکت هستند و اگر خیلی وضعیت حاد شود، کمی از آن حرف می زنند و �