مصدق در پی چه بود؟

در کشوری که نیروهای اقتدارگرا با محوریت دربار، ارتش و خوانین و حمایت انگلیس غلبه داشتند، مشروطه خواهی لیبرال دموکراتیک که مصدق پیگیر آن بود، - بیشتر به درد در اپوزیسیون بودن و انتقادکردن می خورد تا قرارداشتن در رأس دولت.

چنین کسانی با چنین افکاری در رأس دولت تنها هدف خوبی برای هجوم از همه طرف بودند.

حمایت مردمی گسترده از دولت مصدق که از مسئله نفت و ایستادگی در برابر سلطنت تغذیه می شد، نقطه قوت مهمی بود اما توان جبران همه ضعف ها را نداشت.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، کوروش احمدی، دیپلمات بازنشسته، در مقاله ای در روزنامه شرق نوشت: مصدق که دیروز پنجاه وپنجمین سالگرد درگذشت او بود، در تاریخ معاصر ایران عمدتا به عنوان رهبر نهضت ملی کردن صنعت نفت شناخته شده است اما این عنوانی است که منعکس کننده وجه اصلی زندگی سیاسی او نیست.

اگر چه بخش عمده انرژی مصدق در دوره 28 ماهه نخست وزیری اش صرف ملی کردن صنعت نفت شد ولی این موضوع هدف و اولویت اصلی او نبود بلکه عمدتا ابزاری برای پیشبرد اهداف اصلی او بود.

شناخت تاریخ معاصر ایران بدون شناخت مصدق ممکن نیست و این در صورتی ممکن است که پژوهش تاریخی به طور مستند و با پرهیز از شیفتگی و کینه توزی از یک سو و زمان پریشی و تحریف تاریخ بر مبنای ارزش ها و اولویت های روز از سوی دیگر همراه باشد.