به دوستان امام رضا(ع) بگویید منتظرشان هستیم/ این جوانان استثنایی بر روی مشکلات، «کلبه امید» ساختند

یکی از بچه ها همیشه سر کلاس،خواب بود.

با کمی پرس وجو متوجه شدم شب ها تا دیروقت در خیابان ها ضایعات جمع می کند تا زندگی خودش و مادربزرگش را تأمین کند.

- گروه جامعه خبرگزاری فارس- مریم شریفی؛ از من می پرسیدید، می گفتم تا آخر عمر باید این بچه را جمع و جور کنم و هزینه دوا و دکترش را بدهم.

در خیالاتم هم نبود که یک روز سر کار برود و به من خرجی بدهد و باغیرت مردانه بگوید لازم نیست دیگر در خانه مردم کار کنم.

باور کنید بچه های سالم مردم هم الان اینطور به فکر خانواده نیستند.

بچه های سالم فامیل، بیکار در خانه نشسته اند اما بچه من با این شرایط دارد کار می کند و نان آور خانه شده.

جسم مادر، رنجور است اما چشم هایش می خندد.

از توانمندی پسرش در کلبه امید که می گوید، قند در دلش آب می شود.

کلبه امید در نگاه او، فقط یک گلخانه نیست که برای پسر معلول و استثنایی اش فرصت اشتغال فراهم کرده و او را با زندگی آشتی داده.

این خانه برای مادر، اجابت دعاهای تمام عمر است.

این، حکایت این روزهای خانواده های جوانان استثنایی شاغل در کلبه امید در دل شهر مشهد است؛ گلخانه باصفایی که به همت یک مرد دریادل بنا شد تا خانه امید گروهی از فرزندان فراموش شده جامعه باشد.

محمد عبادی ، معاون مدرسه استثنایی در منطقه تَبادکان در حاشیه شهر مشهد، همان فرشته نجاتی است که داوطلبانه وارد