شرح دعای روز چهارم ماه رمضان؛ چرا خداوند ستار العیوب است؟

در دعای روز چهارم ماه رمضان می خوانیم: «خدایا در این ماه مرا برای بپا داشتن فرمانت تقویت کن و شیرینی یادت را به من بچشان و به لطف و کرمت مرا برای ادای شکرت موفّق بدار و با حفظ و پوششت محافظتم کن، - شرح دعای روز چهارم ماه رمضان؛ چرا خداوند ستار العیوب است؟ ایسنا/قم در دعای روز چهارم ماه رمضان می خوانیم: خدایا در این ماه مرا برای بپا داشتن فرمانت تقویت کن و شیرینی یادت را به من بچشان و به لطف و کرمت مرا برای ادای شکرت موفّق بدار و با حفظ و پوششت محافظتم کن، ای بیناترین بینندگان اللهُمَ قَوِّنی فیهِ عَلی اقامَهِ امْرِکَ، وَاذِقْنی فیهِ حَلاوَهَ ذِکْرِکَ، وَاوْزِعْنی فیهِ لِأَدآءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ، وَاحْفَظْنی فیهِ بِحِفْظِکَ وَسَتْرِکَ، یا ابْصَرَ النَّاظِرینَ خدایا در این ماه مرا برای بپا داشتن فرمانت تقویت کن و شیرینی یادت را به من بچشان و به لطف و کرمت مرا برای ادای شکرت موفّق بدار و با حفظ و پوششت محافظتم کن، ای بیناترین بینندگان شرح دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان از منظر آیت الله مکارم شیرازی: ماه رمضان، ماه عبادت و خودسازی، ماه ترک معصیت و انجام اطاعت است؛ در روایتی می خوانیم: وقتی ماه مبارک رمضان داخل می شد امام زین العابدین (ع) جز به دعا و تسبیح و استغفار و تکبیر، سخن نمی گفت همچنین باید به عبادت و نافله های شب