بحران اوکراین و چند پرسش فمنیستی

تبعیضی که امروز در اوکراین اعمال می شود بر دو ستون استوار است: جنگ به قوای بدنی بالا نیاز دارد و زنان در شرایط سخت جنگی آسیب پذیر تر از مردان اند.

- پیام غیاثی* همیشه یکی از بهترین بزنگاه ها برای محک زدن مکاتب فکری و همچنین داعیه داران نظم های نوین اجتماعی، شرایط واقعی و بحرانی است و عیار هر یک، اساسا در چنین کارزارهایی است که به خوبی روشن شده و صیقل می خورد.

یا سربلند خارج می شوند، یا آب دیده شده و عیوب خود را رفع می کنند و یا به کل فرو می ریزند.

در وانفسای اتفاقات اوکراین دو خبر، از منظر مطالعات جنسیت، دوشادوش هم جلب توجه می کنند: خبر اول، عدم اجازه خروج مردان 18 تا 60 سال اوکراینی از کشور و خبر دوم، خروج بیش از 2 میلیون زن و بچه از اوکراین است؛ یک تبعیض جنسیتی تمام عیار: عدم اجازه خروج از منطقه جنگی با سنجه جنسیت.

این تبعیض آشکار را چگونه می توان توضیح داد؟ اگر چنین تبعیضی به صورت قانونی نیز اعمال نمی شد آیا در عمل چیزی جز آنچه شاهدش هستیم رخ می داد؟ آیا اساسا هر تبعیضی که واحدهای اجتماعی بر اساس جنسیت (قانونا یا عرفا) اعمال می کنند، بالذاته نادرست است؟ آیا تعبیر نابرابری منطقی می تواند تعبیری معتبر باشد؟ تبعیضی که امروز در گروه های فمنیستی چه مواجهه ای با این تبعیض دارند یا می توانند داشته باشند و نوع مواجهه آنها چه تبعات