مدرسه سیار کیانا؛ سیاره ای پر از آرزوهای خوب برای کودکان کار

مینی بوس آبی با پنجره هایی که هر کدام ستاره ای از کهکشان را در آغوش گرفته، وارد زمین خاکی شد.

هنوز ماشین ترمز نکرده، دختر بچه ای با چشم های مشکی، - فیلم آموزش به کودکان کار توسط مدرسه سیار کیانا از وقت  صحبت با آقای طاهری، به تنهایی و ترس بچه ها موقع رد مرز  و بلاهایی که ممکن است در تنهایی سرشان بیاید فکر می کنم.

به اندوه یک مادر از فراق بچه اش.

چه فرقی می کند ملیت بچه چه باشد؟! کودک، کودک است و خطر تنهایی برای همه کودکان یکی است.

آیا نباید مسوولیت، قانون و انسانیت  برای همه یکی باشد؟ شاید خودمان هم بارها  از بودن  اتباع درکشورمان  ابراز نارضایتی کردیم.

اما بچه، بچه است! کاش قانون حمایت از بچه ها به همه قوانین دنیا حاکم شود.

  کاش سایه دنیای بزرگتر ها درکودکی بر سر هیچ بچه ای آوار نشود.

بال به بال فرشتگان زمینی در مدرسه سیار مربی جوان بچه ها را مشغول به بازی وسطی کرده و به سراغم می آید.

خانم ودیعه واعظی 24 ساله دانش آموخته رشته پژوهشگری علوم اجتماعی از دانشگاه باهنر کرمان که دوسال است در گروه کیانا، مدرسه سیار همان کهکشان آبی را به همه دنیا ترجیح داده و بال به بال فرشتگان زمینی هر لحظه تا اوج دنیای کودکی سفر می کند.

او به واسطه رشته تحصیلی اش دغدغه مند کودکان کار بوده و در زمان دانشجویی با گروه های مردمی در این حوزه فعالیت داشته ا