برشی از زندگی معلمان عشایری خوزستان / گذر از دل کوه برای رسیدن به کلاس درس

منطقه ای به نام مودو آرپناه در استان خوزستان وجود دارد که معلم برای رسیدن به آن باید سه روز پیاده روی کنند.

- خبرگزاری فارس از اهواز؛ سارا ممبینی: برای رسیدن به کلاس های درس کپری و چادری دست به دامان کوه می شوند.

در مناطق عشایری لالی تا چشم کار می کند کوه است و دره و آب خروشان.

آموزگارانِ دل داده به رسالت تعلیم و تربیت می دانند که برای روشن نگه داشتن چراغ یاددهی و یادگیری در مناطق عشایری باید خطر کنند.

آنان با ذره ذره ی جان شان ایثار می کنند تا تعلیم و تربیت فرزندان عشایر از نفس نیفتد.

آنان با شرافتی محض قلب های درخشان از نور ایمان خویش را در دست می گیرند و به دل کوه می زنند.

آنان رسولانی آگاهی بخش هستند در کالبد انسانی که او را معلم نام نهاده ایم.

معلمی که آینه تمام نمای شکیبایی، عشق و مسئولیت پذیری است.

معلمی که هیچ سد و مانعی قادر نیست در مقابل تعهد او به رسالت آموختن بایستد.

احمد کریمی از جرگه همین معلمان است.

او آموزگار چند پایه است و معلمی را از مدرسه شهید منوچهر عبدالهی در چشمه چلبار از مناطق عشایری لالی آغاز کرده است.

مدرسه ای چادری در یک منطقه ی صعب العبور که برای رسیدن به آن باید از راه های ناهموار کوهستانی و رودهای خروشان عبور کرد.