روایتی از فداکاری معلمان عشایر در خوزستان / گذر از دل کوه برای رسیدن به کلاس درس+فیلم

منطقه ای به نام مودو آرپناه در استان خوزستان وجود دارد که معلم برای رسیدن به آن باید سه روز پیاده روی کنند.

- خبرگزاری فارس از اهواز؛ سارا ممبینی: برای رسیدن به کلاس های درس کپری و چادری دست به دامان کوه می شوند.

در مناطق عشایری لالی تا چشم کار می کند کوه است و دره و آب خروشان.

آموزگارانِ دل داده به رسالت تعلیم و تربیت می دانند که برای روشن نگه داشتن چراغ یاددهی و یادگیری در مناطق عشایری باید خطر کنند.

آنان با ذره ذره ی جان شان ایثار می کنند تا تعلیم و تربیت فرزندان عشایر از نفس نیفتد.

آنان با شرافتی محض قلب های درخشان از نور ایمان خویش را در دست می گیرند و به دل کوه می زنند.

آنان رسولانی آگاهی بخش هستند در کالبد انسانی که او را معلم نام نهاده ایم.

معلمی که آینه تمام نمای شکیبایی، عشق و مسئولیت پذیری است.

معلمی که هیچ سد و مانعی قادر نیست در مقابل تعهد او به رسالت آموختن بایستد.

احمد کریمی از جرگه همین معلمان است.

او آموزگار چند پایه است و معلمی را از مدرسه شهید منوچهر عبدالهی در چشمه چلبار از مناطق عشایری لالی آغاز کرده است.

مدرسه ای چادری در یک منطقه ی صعب العبور که برای رسیدن به آن باید از راه های ناهموار کوهستانی و رودهای خروشان عبور کرد.