ارتباط سندرم شکنندگی با افزایش خطر مرگ و کاهش کیفیت زندگی در سالمندان

پریسا ملایی در گفت وگو با خبرنگار فارس در سنندج اظهار کرد: سندرم شکنندگی یک فرآیند آسیب پذیری فیزیولوژیک پیشرونده و تدریجی است که از مرحله ای که فرد کاملا مستقل است به سمت مرحله وابستگی می رود و  این موضوع در سالمندی به حدی اهمیت دارد که به عنوان هسته اصلی موضوع طب سالمندی شناخته شده است.

  وی با ذکر اینکه این سندرم صرفا مختص سالمندان نیست، تصریح کرد: این امر می تواند به دلیل عوارض بیماری ها و مشکلات قلبی باشد که در این دوره خود را نشان می دهد.

  طبق اظهارات این دانشجوی دکترای تخصصی سالمندشناسی، این سندرم در بُعد جسمی، روحی، روانی و اجتماعی باعث کاهش ظرفیت عملکردی و ذخایر فیزیولوژیک افراد  سالمند و در نهایت افزایش آسیب پذیری می شود و خطر مرگ و میر را افزایش می دهد.

ملایی همچنین ادامه داد: این عارضه در سطح میتوکندری و داخل سلول رخ می دهد و باعث بهم خوردن سیستم هموستاز بدن و اختلال سلولی و عملکرد فیزیولوژیک سلول پس از یک رویداد استرس زا مانند (جراحی، داروی جدید، ابتلا به عفونت و .

) می شود در نتیجه مواد زاید در داخل سلول تجمع پیدا کرده و در نهایت منجر به تخریب DNA و کوتاه شدن  طول تلومر می شود.

وی با اعلام اینکه وقتی کاهش فیزیولوژیکی به یک سطح اساسی کل می رسد، شکنندگی آشکار می شود، افزود: عوامل ژنتیکی،  محیطی و ابتلا به بیما