کسی که برای رسیدن به شهرت سخن می گوید زاهد نیست

رییس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در نهصد و نودمین جلسه خارج اصول حوزه علمیه امام رضا(ع) گفت: به هر چیزی که دلسپرده و سرسپرده باشیم، مانع دستیابی ما به خیر می شود.

- ، آیت الله علی اکبر رشاد در ابتدای نهصد و نودمین جلسه خارج اصول که در حوزه علمیه امام رضا (ع) برگزار شد، در بیان زهد و ابعاد گوناگون آن سخت گفت: امام صادق (ع)، می فرمایند: جُعِلَ الخَیرُ کُلُّهُ فی بَیتٍ وجُعِلَ مِفتاحُهُ الزُّهدَ فِی الدُّنیا ؛ تمام خیر و همه ی نیکی، گویی در یک خانه و اتاقی است و برای ورود به این اتاق که همه خیرات در آن جمع است یک کلید وجود دارد که با آن کلید در این خانه گشوده می شود و خیرات در دسترس انسان قرار می گیرد که اگر این در باز نشود گویی انسان هیچ راهی به هیچ خیری ندارد و هیچ خیری نصیب آدمی نمی شود.

آن کلید، کلید زهد در دنیا است.

وی ادامه داد: زهد به معنی بی رغبتی است، زهد به معنی وابسته و دلبسته نبودن است، زهد به معنای نداشتن نیست چون برای زاهدشدن نداشتن کفایت نمی کند.

ممکن است آدمی نداشته باشد اما در این حال دل بسته باشد و دلخوش به کمترین داشته ها و وابسته به کمترین داشته های خود باشد، این زاهد نیست.

ممکن است برعکس کسی ثروت بسیاری داشته باشد اما هرگز به این ثروت وابسته و دلبسته نباشد.