حسرتی به پهنای دریا/ وقتی زیرپای شناگران خالی می شود

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از مازندران، همه ساله قبل از آغاز فصل تابستان گردشگران بسیاری به شوق دیدن دریا به مازندران سفر می کنند اما این سفر تلخی هایی را برای برخی افراد به همراه دارد که هیچ گاه نمی توانند فراموش کنند؛ حتی برخی برای همیشه دور ساحل خزر را خط می کشند تا این خاطره تلخ برایشان تداعی نشود هرچند حادثه تا پایان عمر مقابل چشمان شان است اما برایشان مجددا مجسم می شود.

حکایت امیر 12 ساله جز خاطراتی است که حتی بازگو کردن آن هم تلخ است چه برسد به اینکه بخواهیم حال پدر و مادرش را مجسم کنیم، افراد زیادی هستند که به دلیل نداشتن آگاهی در دریا غرق شدند و خانواده های شان با گذشت سال ها همچنان در سوگ هستند که اهمیت اطلاع رسانی درباره خزر را بیشتر می کند.

ماجرا را از زبان شاه پور ایل بیگی پدر کودک بازخوانی می کنم؛ حتی یادآوری اش هم برایش سخت است می گوید طی یک سال همه زندگیش مختل شده به طوری که شب ها نمی تواند دیگر به خواب برود و چه زندگی هایی که بر باد رفته و دیگر  هیچ.

*شادی و آرزویی که بر باد رفت آن روز تلخ را خانوادگی با شادی آغاز می کردیم؛( شادی و خوشحالی که دیگر برای مان آرزو شده!) وقتی به ساحل رسیدیم من و همسرم مشغول پهن کردن وسایل و خارج کردن وسایل از خودرو در کنار ساحل بودیم و مکانی را که برای نشستن کنار ساحل و شنا انتخاب کرد�