داستان فلز و فیروزه

فیروزه کوب با نشاندن قطعه های کوچک سنگ فیروزه به حالت موزاییکی بر سطح ظرف ها، زیورآلات و اشیای تزیینی (از پایه هایی به جنس های مسی، برنجی، - فیروزه کوب با نشاندن قطعه های کوچک سنگ فیروزه به حالت موزاییکی بر سطح ظرف ها، زیورآلات و اشیای تزیینی (از پایه هایی به جنس های مسی، برنجی، نقره، ورشویی یا برنزی) ساخته می شود.

این هنر حدود 60 یا 70 سال پیش در مشهد به دست حاجی بابا انجام و به اصفهان آورده شد.

امروزه مرکز این هنر اصفهان است.

مرحله اول برای ساخت فیروزه اینگونه است که سطح زیر کار از فلز مورد نظر مانند برنج، مس و نقره توسط زرگر یا سازنده فلز به کمک دست یا دستگاه پرس ساخته می شود و صاف و صیقل خورده وارد مرحله بعد می شود.

مرحله دوم استاد فیروزه کوب، خرده فیروزه ها که از نظر اندازه و رنگ باید مشابه باشند از ضایعات دیگر جدا می کند.

بعد از مشخص شدن نوع سنگی که قرار است بر سطح کار شود.

سطح فلز مورد نظر کمی گرم می شود در این زمان بر روی سطح کمی لاک پودر شده (لاک گردویی) می پاشند در زمانی که لاک حالت مذاب دارد فیروزه را روی آن می چسبانند.

بعد از آنکه سطح مورد نظر را با فیروزه پوشاندند و فضاهای خالی میان فیروزه ها را با فیروزه های ریزتر پر کردند، آن را به کمک سنگ آب سان صاف و صیقلی می کنند تا برجستگی های لاک و فیروزه از بین رود و سطحی یک دست به د�