کادر درمان، فرمانده بودند و ما، سرباز/ روایت جهادی ها از همدلی در بخش کرونا

در هر بحرانی،نیروهای جهادی در میدان امدادرسانی حاضر می شوند.

اما ما نمی رویم که متولی کار شویم یا کار را از دست متخصص ها بگیریم.

مثلا می دانیم در منطقه زلزله زده، - گروه جامعه خبرگزاری فارس- مریم شریفی؛ گلایه دارند.

رنجیده اند.

بعد از دو سال و نیم جنگ نابرابر با یک ویروس منحوس و تقدیم 300 شهید در راه حفظ سلامت مردم، حالا حس می کنند خستگی به تنشان مانده.

موضوع، ناچیز بودن حقوق شیفت های کرونایی، تأخیر در پرداخت همین مبالغ اندک، یا مسائلی از قبیل بی مهری به پرستاران قراردادی 89 روزه بعد از فروکش کردن طغیان کرونا نیست.

در روزهای گذشته، انتشار یک نقل قول عجیب، نه تنها لبخند رضایت از تک رقمی و حتی صفر شدن آمار فوتی های کرونا را روی لب کادر درمان خشکاند بلکه باعث شد محبت و همدلی میان آنها و نیروهای جهادی هم، خدشه دار شده و این رابطه صمیمانه، رنگ دلخوری به خود بگیرد.

حالا که غبار اظهار گلایه ها در این زمینه کمی فرونشسته، بی مناسبت ندیدیم سراغی بگیریم از جهادی هایی که با حضور داوطلبانه در بخش کرونای بیمارستان ها، به بیماران، روحیه و به کادر درمان، قوت قلب دادند و ماجرا را از نگاه آنها ببینیم.

از این خادمان گمنام خواستیم با مرور خاطرات آن روزهای خاکستری، برایمان از انگیزه گروه های جهادی برای حضور در بخش کرونا و نوع تعامل شان با کادر د�