تولد چهار قلوهای زنجانی/درخواست پدر و مادر از رهبر انقلاب و رییس جمهور

چهار نوزاد یکی با پتوی زرد و سه تای دیگر با پتوی سبز، یک دختر و سه پسر، لبخندی می زند و زیر لب « و ان یکاد.

» می خواند و بعد با نگرانی دست روی دست می گذارد و می گوید: - خبرگزاری فارس، گروه استان ها- زهرا رسولی: بدون قرار قبلی باید به بیمارستان بروم، ساعت 7 عصر است و ملاقات ممنوع! تمام راه در این فکرم چطور به داخل بیمارستان بروم، کارت خبرنگاری نه، بیمارستان جایی نیست که با کارت خبرنگاری کارم راه بیفتد! اهل مذاکره هم نیستم که بتوانم نگهبان را برای رفتن به داخل بیمارستان راضی کنم، باید یک راه حل اساسی برای ورودم پیدا کنم! در فکر راه حل هستم که می بینم که یک خانم با خواهش و التماس می گوید، مادربزرگ نوزاد و داخل می رود، چه ایده خوبی، من هم جلوتر می روم و می گویم، من خاله بچه ها هستم و چون سرکار بودم این ساعت آمده ام که بچه ها را ببینم، قبول می کند و داخل می روم.

به سمت ان آی سیو بخش نوزادان می روم و بالاخره پس از پرس و جو مادر بچه ها را پیدا می کنم، رنگ پریده و نگران دم در اتاقی که بچه ها در آن نگهداری می شوند، ایستاده است، خودم را معرفی می کنم.

نمی توانم حس مادرانه این زن را درک کنم، خوشحال است یا ناراحت، نگاهی به بچه ها می کند، لبخندی می زند و زیر لب و ان یکاد.