روزگاری برهنگی به معنای فرهیختگی بود/ راه پیشرفتی که انقلاب اسلامی جلوی پای زنان گذاشت

روزگاری زن فهمیده را زن تن نمای دل فریب خیابانی می دانستند که دیگر محصور زیرزمین خانه و پشت دیوار آشپزخانه نیست، زنی که سیگار کشیدن و عرق خوردن را حق خود می دانست.

- خبرگزاری فارس - گروه قرآن و فعالیت های دینی: محمد جلیلی، دانش آموخته دکتری علوم سیاسی و حوزه علمیه در یادداشتی درباره موضوع نوشت: در عصر قاجار و پهلوی راه نجات از عقب ماندگی ایران، تبدیل لاله زار تهران به شانزلیزه پاریس تصور می شد.

گمان می رفت که با احداث چراغ برق و سنگ فرش گرانیتی و چند کاباره و سینما مثل مولن‎روژ و رویال و کافه شکوفه و تئاتر پارس و گراند هتل به منظور تک خوانی سوسن و آفت و مهوش و آغاسی و کثرت رقاصه ها، پیشرفت می کنیم.

رضاخان گمان می کرد ازآنجاکه آتاتورک مسلمان است اما از بی حجابی همسرش ابراز مسرت می کند، پس طریق تحصیل ما به آداب ممالک پیشرفته در عریان سازی بدن زنان و به خیابان کشاندن آنها جای حبس در پستوی خانه ها است.

پس طولی نکشید که دستور داد هیچ زنی حق استفاده از برقع و سر کردن چادر و حجاب گرفتن موهایش را ندارد.

مردان هم می بایست لباس ایرانی و شال و قبا و عبای سنتی را به صندوقچه ها برده و در محافل عمومی با کت و پیرهن انگلیسی و کفش چرم اروپایی و کلاه لبه دار پهلوی و شاپوی فرانسوی حاضر شوند.