ملکه مجروحان؛ پرستار جنگ از عملیات محرم می گوید

به حرف تقویم ها اعتباری نیست، مگر می شود برخی روزها بگذرند و تو فراموش شان کنی؟  مثل همان روزی که با چراغ قوه در تاریکی دنبال تکه هایی از جسم تکه تکه شده مهندسان دانشکده فنی دانشگاه تبریز می گشتم یا روزهایی که با لباس سفید پرستاری سوار قطاری می شدم که مسافرانش عجیب بوی خدا می دادند.

اینها را خانم ملکه ارتقایی می گوید.

دورهمی های هفتگی بسیج رسانه همیشه برای من جنگ دیده لذت بخش است، چراکه قرار است آن روز از زبان یکی تاریخی روایت شود که زیاد هم دور نبود.

این دفعه میزبان پرستاری هستیم که داوطلبانه به مناطق جنوب کشور برای مداوای مجروحان اعزام می شد.

نامش ملکه ارتقایی و متولد سال 1334 است، دوران تحصیلات ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان خود را در شهرستان مرند گذرانده است ولی با قبولی از رشته پرستاری راهی شهر تبریز میشود.

  او می گوید: 18 ساله بودم که زندگی مستقل ام آغاز شد و راهی شهری شدم که می دانستم قرار است در آن شهر بزرگ تر شوم.

البته آن زمان با پیروزی انقلاب اسلامی ایران متقارن شد و من و برادرم فعالیت های انقلابی زیادی انجام دادیم زیرا همیشه می خواستم تا یک فرد اثرگذار باشم.

خانم ارتقایی بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه، در بیمارستان نیکوکاری تبریز استخدام شده است و تمام خدمت پرستاری خود را نیز در این بیمارستان انجام داده و از سال