بِاَیِّ ذَنبِِ قُتِلَت؟/علی اصغر آیت اکبر عاشورا

علی اصغر امضای مظلومیت حسین (ع) و معصومیت عاشوراست، حماسی ترین گریه ای که تاریخ به خود دیده، گریه حماسی کودکی در غریبانه ترین لحظه های میدان، - خبرگزاری فارس-رشت، فاطمه احمدی؛ کربلا یعنی ز خود فارغ شدن / کودک شش ماهه و بالغ شدن، نمی دانم از کجا باید شروع کرد عمق فاجعه و قیامت عاشورا در سرزمین کربلا را، از کجا فریاد باید زد اوج مظلومیت شهدای بنی هاشم را، چگونه باید توصیف کرد عطش خاندان رسول الله (ص) در کویر برهوت نینوا را؛ اما نیک می دانم که محور این همه مظلومیت در کجا خلاصه شده، می دانم که چشمان گریان فرزند رباب آغاز واقعه بود .

این همه قساوت قلب از کجاست؟ و چه کسی می توانست آن قدر قسی القلب باشد که شیون یک نوزاد در گهواره را بشنود و خود را به عالم خواب بزند، حرامیان یا خواب بودند یا که خود را به خواب زده بودند که اگر خواب می بودند صدای زاری علی از عطش کویر بیدارشان می کرد و جرعه ای آب حتی الامکان به این فرشته نالان می دادند اما خدا نکند که کسی خود را به خواب بزند، حرامیان بنی امیه خود را به خواب زده بودند و خود نیز باورشان شده بود در راه خدا می جنگند؛ باورشان شده بود که امیرالمؤمنینشان معاویه ملعون است نه فرزند حیدر که اگر خواب نبرده بودتشان این گونه یاغی نمی شدند و پست طینت که گریه علی اصغر(ع) رامشان نکند.