سبقت مردم برای آبرسانی/ خوش به حال ما همدانی ها که چون شمایی کنارمان داریم

این روزها که دلتنگ نوای «آی با کلاه و ب آخر» می شوم، درست به وقت چمباتمه زدن در ایوان بی حوصلگی و بازار داغ قهر بازی آب، پیک سحری بر کوی ما گذر کرد و مژده آورد «پس خوش به حال ما همدانی ها شده که چون شمایی کنارمان داریم» اینجا جز آبی که به دست مردم داده می .

- خبرگزاری فارس-همدان، سولماز عنایتی: وقتی روز و شب زندگی را روی دفتر موج می نوشتیم و زیر آسمان پاک نفس تازه می کردیم و جرعه جرعه اش را سَر می کشیدیم، درست وقتی آفتاب می درخشید و بال و پر زدن چلچله ها صفیر حیات بود، وقتی تقلاکنان پی سور و سات امروز و فردا بودیم؛ آهای وقتی دلمان قُرق روزمرگی ها بود.

 غم آب سرزده بر خشت خشت تن و جانمان آوار شد؛ دقیقا غم سرزده آب، بیچاره آب که در هیاهوی غوغاکده ایام و پس و پسین فرداها گم شده و حالا به غم دچار، اما از غم آب که می نویسم، بی چک وچانه آی با کلاه و ب آخر پشت میزهای چوبی زهوار دررفته روزهای اول مدرسه در یادم گُل می کند و صدای بخش کردن اولین کلمه دفتر مشقم در گوش می پیچد و من چه دلتنگ در گهواره زمین تاب می خورم.

نمی دانم دلتنگ روزهای معطر به نوای آی با کلاه و ب آخر می شوم یا آزرده غم آب؛ اصلا از غم آب که می نویسم خیالم مکدر و دل قدر یک مشتم هوایی می شود، هوایی زلالی اش که آیینه تمام روزهای آمده و همراه تمام روزهای آینده است، شاید هم دلتنگ آب گ