قصه طرحی که غصه خوزستان را شُست/ طرح غدیر، مرهمی بر زخم های بی آبی چندین ساله ی یک استان

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از اهواز،  ما در جوار پرآب ترین رودخانه ها و اثرگذارترین سدها تشنه ایم! این جمله ای ست که از محالات است پای صحبت خوزستانی ها بنشینید و مانند آن را از زبانشان نشنوید.

در خوزستان فرقی ندارد در مرکز استان ساکن باشید یا روستاهایش چون همه اگر نه به یک اندازه اما به نوعی با معضل کیفیت آب و کم آبی دست وپنجه نرم کرده اند.

خوزستانی ها آب شربشان را از مغازه ها یا ماشین های فروش سیار آب تصفیه شده تهیه می کنند چون آب لوله کشی هیچ وقت آنچنان تعریفی ندارد که بخواهند سلامتیشان را با مصرف مستقیم آن به خطر بیندازند.

    نکته جالب توجه اینکه مهمانانی که از دیگر استان ها به خوزستان سفر می کنند بارها از بوی نامطبوع آب در حین استحمام، مصارف بهداشتی یا شستن صورت و وضو گلایه کرده اند، تا حدی که بعضا و با توجه به شدت بوی نامطبوع آب لوله کشی با بطری های آب معدنی وضو می گیرند.

طرح جادویی اما این پایان ماجراهای آبی خوزستان نیست و مواردی که اشاره شد تنها بخشی از معضلات شهرنشین های خوزستان است و در روستاها شرایط به مراتب طاقت فرسا تر از این است، چرا که حتی همین آب لوله کشی بدرنگ و بدبو نیز یا به دست آن ها نمی رسد یا آنقدر دیر می رسد که احشام تلف می شوند.