اگر سوگ هایمان به پایان نرسد چه؟

فروید عزاداری را فرایندی می داند که منجر به انفکاک سوگواران از کسی می شود که از دنیا رفته است.

از نظر او، سوگ نوعی خاتمه است.

اما پائولین باس، - جامعه شناسی که چهل سال است درباره سوگ کار می کند، معتقد است این مفهوم پردازی از سوگ گمراه کننده است، چون در موارد بسیاری سوگ هیچگاه به خاتمه نمی رسد و سال های سال باقی می ماند.

کتاب جدید او، افسانه خاتمه، تلاشی برای توضیح دادن این نظریه در شرایط امروزی جهان است.

*مگ برنارد - ترجمه: محمدحسن شریفیان معمولاً از آدم ها خواسته می شود تا تلاش کنند که به سوگ پایان دهند، اما پائولین باس می گوید شاید این کار ناممکن باشد.

در اواخر ماه مه، وقتی برای بار اول پاولین باس را دیدم، مینیاپولیس در آستانه بازگشایی بود.

باسِ 87ساله موهای طلایی کوتاهی دارد، عینکی با فریم بزرگ زده و ساعت اپل به مچ چپش بسته است.

او در سرسرای ساختمان به استقبالم می آید، با کنجکاوی دستش را دراز می کند و می پرسد دست می دهی؟ جرئتش را داری؟ و دست می دهیم.

آپارتمانش روشن است و دو پنجره دارد که نور را به داخل می تاباند.

کتابخانه اش پر است از آثار جامعه شناسی، روان شناسی و تاریخ، بخشی از آن به آثار زیگموند فروید و بخش دیگر به شهر خودش، نیوگلاروس در ایالت ویسکانسین، اختصاص دارد.