شما هم جامانده اید؟ دوای دردتان حرم سیدالکریم است

ما جامانده ایم اما از کودکی یاد گرفته ایم که اگر بی تاب شدیم و هوای کربلا به سرمان زد، یک جایی همین حوالی هست که می تواند دلتنگی های مان را تسکین دهد.

- گروه زندگی-نفیسه خانلری-این روزها همه می گویند خوش به سعادت آن هایی که رفتند و صدالبته که خوش به سعادتشان! اما در این بین تکلیف ما چه می شود؟ ما جامانده هایی که اینجاییم و اختیار دلمان را از کف داده ایم.

دل ما درست مثل همان ازدحام جمعیت دست مادرش را رها می کند و همچون غزالی تیزپا به سمت خواسته هایش می دود، آنقدر هوایی شده که به هرکجا بخواهد پر می کشد؛ یک آن مقابل موکبی چای می نوشد، گاهی در موکب دیگر نماز جماعت می خواند و گاهی تا بین الحرمین و ضریح شش گوشه آقا پیشروی می کند.

خلاصه حکمرانی با دل است و مدام جاماندن مان را فریاد می زند.

ضریح مبارک حرم حضرت عبدالعظیم  حسنی که در این ایام به چراغ های قرمز مزین شده   ما جامانده ایم اما از کودکی یاد گرفته ایم که اگر بی تاب شدیم و هوای کربلا به سرمان زد، یک جایی همین حوالی هست که می تواند دلتنگی هایمان را تسکین دهد.

مامنی واقع در قبله تهران که اتفاقا این روزها حال و هوای عجیبی دارد.

حرم از همیشه شلوغ تر است و زائران از همیشه بی قرارتر؛ اینجا حرم سیدالکریم است؛ همان سیدی که امام هادی (ع) در وصف فضائلش می فرمایند: اگر قبر عبدالعظیم حسنی را زی