روایتی متفاوت از تنها کمپ ترک اعتیاد زنان شمال غرب در تبریز/ بازگشت به زندگی در«باغ فرشته»

مثنوی یک قصه ‍ ای دارد، حکایت گاوی که از صبح تا شب در یک منطقه خوش آب و علف مشغول چراست.

گاو از علف ها می خورد و هر روز فربه تر می شود اما بعد از چرای پر چرب و چیل، شب تا صبح از نگرانی اینکه فردا چه بخورد، هر چه به تن اش گوشت شده بود را آب می کند.

حکایت این دل نگرانی این گاو حکایت ما زنان فرشته است.

ما معتاد شده ایم به این دل مشغولی ویرانگر که یک آن، چشم باز می کنی و می بینی عمر خود را در قایق سوراخ گذرانده ای که نه شنا بلدی تا به بیرون آب بپری و آنقدر نابلدی که توان جلوگیری از بزرگ شدن سوراخ  انتهای قایق را داری.

این.

ها صحبت های یکی از بانوان باغ فرشته است.

  باغ فرشته  شاید برایتان سوال ایجاد شود که این باغ فرشته که می گویم کجاست؟ باغ فرشته دقیقا در برهوتی ترین نقطه نزدیک به تبریز و در اطراف باغ معروف است.

در روزهای پایانی تابستان بنابه توفیق اجباری با تعدادی از همکاران رسانه ای و  سرپرست دبیرخانه شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان  راهی این مجموعه می شوم.

  از پیچ در پیچ های خاکی و انواع کارگاه های تولیدی و سوله های صنعتی و سرو صدای لودرهای مشغول به کار گذشته و بالاخره به جلوی دری بزرگ قهوه ای رنگ با دیوارهای بلند سنگی رسیدیم که روی تابلوی آن نوشته بود: باغ فرشته.