جای پایی منتسب به امام رضا(ع) در شهر قدمگاه/ باوری دیرینه در میان مردم یا حقیقتی تاریخی

در سال 200 هجری قمری محبوبیت و نفوذ امام رضا(ع) در بین مسلمین چنان عرصه را بر مامون خلیفه عباسی تنگ کرد که با پیک و نامه های مکرر امام رضا را مجبور به ترک وطن و هجرت از مدینه به توس کرد آنچه در مسیر هجرت اجباری امام از مدینه به توس در باور عامه مانده اسکان حضرت در قدمگاه است.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار فارس از نیشابور، سالیان سال است که مردم با ورود به شهر قدمگاه، آب چشمه قدمگاه را به نیت شفا برای بیماران خود می برند چرا که این چشمه را به برکت قدم امام رضا(ع) می دانند و جای پای موجود در قدمگاه را جای پای امام هشتم می نامند.

برای روشن شدن این موضوع که جای پای موجود در قدمگاه متعلق به امام رضا است و چشمه جاری در قدمگاه همان چشمه ای است که به دست امام رضا(ع) کنده شده است به سراغ ابولقاسم کمالی مورخ و نویسنده کتاب 2جلدی تاریخ علمای نیشابور می روم .

کمالی در آغاز گفت و گو از کتابخانه بسیار بزرگ خانه اش به جز کتاب 2 جلدی تاریخ علمای نیشابور، کتاب های منتهی الامال، مدارس نظامیه و دایره المعارف بزرگ سلامی نوشته موسوی بجنوردی را روی میز می گذارد و با استناد به کتاب ها و تحقیقاتش برایم می گوید: سال 200 هجری قمری زمانی که امام رضا(ع) به نیشابور می رسند ، نیشابور ابرشهری است که بیشتر مردم آن سنی مذهب بودند، با این وجود علمای هر دو مذهب به همراه هزاران نفر