روزی بزرگ فرا رسید؛ روز آرام گرفتن در آرامگاه حافظ

خبرگزاری فارس، شیراز/ سمیه انصاری فرد: یکی از قصه های قشنگ سرنوشت این است که عمری هم جوار تو بوده ایم.

در حوالی تو زیست کرده ایم.

در حریم تو، دلپذیرترین تجربه ها میسر شد و زیر سایه ات، قرار یافتیم.

  قرآن به چهارده روایت آموخته ایم و دل به حکایت های قرآنی ات بستیم.

امروز روز توست.

روز شاعری بزرگ و پارسی گوی که آوازه غزلیات شیرینش، مرز کشورهای دیگر را طی کرده و علاوه بر ایرانیان، دل بسیاری از افراد را در دیگر نقاط جهان به رواق های روشن گره زده است.

روزی که آموختیم طعن و حسد و زهد ریاکارانه، جایی در زندگی سالم ندارد و کسی پیروز و بهروز است که آزادمنش زندگی کند.

و آزادگی و آزادمنشی را در تک تک اشعارت جاری ساختی تا مخاطبان بی شمارت، راه و رسم عشقی که آنها را به معبود وصل کند، تجربه کنند.

امروز روز توست، روز شاعرانه هایی بی حد و حصر به وسعت دالان های زمان.

ورودی آرامگاهت را که طی کنیم، درختان سر به آسمان ساییده و گل های طناز نخستین سلام را نثارت می کنند.

پلکان و سر ستون ها را که رد کنیم، مقابل شمشادهای سایه افکنده، تصویر آرامگاه تو دیدگان را نوازش می دهد.

باز هم جمعیت زیادی گرداگرد تو جمع شده اند و حکایت دیروز و فردا را در دیوانت جستجو می کنند.