تحلیل محمدرضا تاجیک از اعتراضات اخیر: عدم «مفاهمه» دامنه «بحران ها» را بیشتر و بیشتر خواهد کرد

آنچه که در هفته های اخیر، در ایران ما گذشت، بیش از هر عاملی (سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی که البته همه مولفه های دخیل هستند) به یک «زخم فرهنگی» برمی گردد که پیدایش آن حاصل عدم «مفاهمه» است.

- آنچه در تمامی این تحلیل-تحریف ها مشترک می نماید، نوعی هرمنوتیک سوء ظن نسبت به خودِ واقعیت است.

به بیان دیگر، صدای واقعیت، صدای محذوف و امر رنجور پنهان در درون این تحلیل هاست: همان واقعیت که زیر پوست نظم و نظام سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و.

مستقر در این چهار دهه، از رهگذر اعمال همین سنخ خشونت های تحلیلی، نهان مانده است، همان واقعیت که بسان امر واقع لکانی، از نمادینه شدن می گریزد، همان واقعیت که هیچ خشونت تحلیلی قادر به سرکوب و مسکوت نگه داشتن آن نیست، همان واقعیت که برای رویت پذیر کردن خود نیازمند هیچ واسطه بازنمایی و رخصت هیچ دیگری بزرگ نیست، همان واقعیت که با مختل کردن جریان تحلیلی حکومتی و ایجاد تردید نسبت به بداهت آن، خشونت پنهان آن را افشا می کند، همان واقعیت که همچون یک ویروس به جان تحلیل های تحریف گرا می افتد و آنان را به جوش و خروش درمی آورد، آن چنان که خودشان هستی خودشان را به پرسش بکشند، همان واقعیت از تحلیل می خواهد که بیش و پیش از آنکه یک روش بازنمایی باشد، ضجه ای باشد برای عدالت و مسوولیت، همان واقعیت که به هیچ ت