الناز! همه مدال هایش را روی چادرش می اندازد/ او بانوی اول آسیاست

روز تربیت بدنی بهانه خوبی است برای آنکه به سراغ ورزشکاری همه چیز تمام برویم و معنای واقعی قهرمانی، معلولیت و حجاب را از قاب نگاه او به تصویر بکشیم.

- این بانوی قهرمان، پدر و مادرش را حامیان اصلی خود در تمام مراحل زندگی می داند اما با این حال از آن ها به عنوان افرادی یاد می کند که به جای دلسوزی های بی مورد، او را فردی قوی بار آورده اند تا بتواند تجربه کند و زندگی خود را بسازد.

الناز توضیح می دهد: با اینکه فرزند آخر آن را بدست آوری، شیرینی اش بیشتر است.

من جنگیدن را از مادرم آموختم.

از کودکی تا به امروز به رغم تمام سختی ها برای رسیدن به خواسته هایم جنگیده ام و از این پس نیز همین طور خواهم بود.

این ویلچر، رسالت من است الناز دارابیان متولد عجب شیر است اما خانواده اش از 5 سالگی او، کوله بارشان را جمع کرده و به این امید که بتوانند کاری برای الناز انجام دهند، راهی شهری در نزدیکی تهران(کرج) شده اند.

هرچند که تلاش هایشان برای درمان بی نتیجه ماند اما این مهاجرت، شرایط پیشرفت در زمینه های مختلف را پیش روی الناز قرار داد.

پدر و مادرم برای درمانم همه راه ها را رفتند اما تقدیر من این بوده که زندگیم این چنین پیش رود.

من راضیم و فکر می کنم که رسالت من بودن روی ویلچر است! وقتی الناز حرف می زند، احساس می کنم او یک بنده واقعی است و تسلیم سرنوشتی که خد