نامه انجمن علمی روانپزشکان به وزیر آموزش و پرورش: با کودکان برخورد قهری نکنید

از وزارت آموزش و پرورش انتظار می رود تصور دانش آموزان، خانواده ها و جامعه از مدرسه را به عنوان مکان امنی برای تحصیل و پرورش استعداد ها و خانه دوم مخدوش نکند و از سرمایه اجتماعی اعتماد به نظام آموزشی که در صورت تنزل به سادگی قابل بازگشت نیست، - با همه توان حفاظت کند.

  2- از وزارت آموزش و پرورش انتظار می رود به پیمان نامه حقوق کودک که نظام جمهوری اسلامی ایران نیز به آن متعهد است، پایبند باشد.

براساس ماده 19 این پیمان نامه کشور های عضو باید کلیه اقدامات قانونی، اجرایی، اجتماعی و آموزشی لازم را به عمل آورند تا از کودک در برابر کلیه اشکال خشونت جسمی یا روانی، صدمه یا آزار، بی توجهی یا رفتار توام با سهل انگاری و سوءرفتار حمایت کنند.

بازداشت دانش آموزان معترض به قصد اصلاح و تربیت، مصداقی از خشونت است که در کنار عدم حمایت مسوولان آموزش و پرورش کشور تبعات بسیار ناگواری دارد:   الف) احساس درازمدت ناامنی در دانش آموزان و خانواده ها، شکل گیری بی اعتمادی عمیق به نظام آموزشی و پرورشی و گسست نسل نو با نظام آموزشی کشور.

  ب) ابتلای دانش آموزان به انواع مشکلات سلامت روان از قبیل اختلالات افسردگی و اضطرابی.

  پ) باقی ماندن اصل موضوع مورد اعتراض، پوشاندن موقت صورت مساله و بقای خطر بروز بحران ها در آینده.