ادبیات تحقیر به جای پاسخگویی

این همه نشنیدن از کجا سرچشمه می گیرد؟ همین الان شاغلان در فضای مجازی و فعالان این حوزه، مدام از اوضاع بد زندگی خود می گویند و خواستار رفع فیلترها در این زمینه هستند اما مسئولان به دنبال تداوم فیلتر هستند و انگار نه انگار.

- عصر ایران؛ مصطفی داننده- این روزها در نماز جمعه، در مصاحبه ها و یادداشت ها، صاحبان تریبون ها با اعلام اینکه معترضین چند هزار نفر بیشتر نبودند، یا اینکه تعداد درصد بالایی فرزند طلاق بودند یا از سر هیجان جوانی به خیابان آمدند و صدای خود را بالا بردند.

  اینگونه سخن گفتن را می شود ادبیات تحقیر نامید.

بارها نوشته شد که به جای فرافکنی، پاسخگو باشید و حرف طرف مقابل را بشنوید.

اما حالا نه تنها حرفی شنیده نمی شود بلکه تحقیر و کوچک شمردن معترضین در دستور کار قرار گرفته است.

    عجیب این است که امامان جمعه که در سال های نه چندان دور وظیفه آرام کردن جامعه را داشتند و سعی می کردند با ریش سفیدی مشکلات استان و شهری که در آن حضور دارند را حل کنند، امروز نقش بنزین روی آتش را بازی می کنند و به عصبانی شدن معترضین کمک می کنند.

    بیایید به گونه ای دیگر به این مسئله نگاه کنیم؛  اصلا تعداد معترضین در سراسر کشور به 50 نفر هم نمی رسد.