پدر و پسر تولید کننده صنایع دستی

در سال 1389 درست در زمانی که همه چیز از رونق بازار و امید به زندگی جامعه بزرگ فعالان صنایع دستی شهرستان خبر می داد حاج علیرضا دچار حمله قلبی شد و با بستری شدن او و لزوم استراحت مطلق, پسر بزرگ ایشان مصطفی اسماعیلی دزفولی - که از رشته رشته کامپیوتر فارغ التحصیل .

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناک ، دزفول مثل خیلی از شهرهای قدیمی کشور از سالیان دور همواره یکی از مراکز تولید صنایع دستی بوده و سال های نه چندان دور در زمان رونق صنایع دستی سنتی، در دزفول نیز کارگاه های کوچک و بزرگ پارچه بافی و تولید محصولات حصیری از جمله کپو دایر بوده است.

شغل هایی که امروزه آثار آن را کم و بیش در نام های خانوادگی می توان جستجو کرد.

با افول تولید صنایع دستی و شتاب روزافزون استفاده از محصولات جایگزین صنایع دستی, حاج علیرضا اسماعیلی دزفولی که به حرفه معلمی اشتغال داشت در سال 1368 به فکر احیای صنایع دستی شهر و رونق مجدد کارگاه ها افتاد.

کارگاه هایی که یا در خطر انقراض بود یا به باد فراموشی سپرده شده بود.

البته کار آسانی نبود.

مردم علاقه خود را به این هنرها از دست داده بودند.

جاجیم سنتی به سرعت جای خود را به پارچه و زیراندازهای ماشینی داده بود و ظروف فلزی و پلاستیکی جایگزین ظرف های ظریف و سبدهای دست ساز حصیری شده بود.