عزل امیرکبیر و قصه پرغصه توسعه در ایران/ داستان مرد سماورساز

در سال روز عزل امیر کبیر به جای پرداختن به داستان برکناری و سپس قتل صدراعظم توسعه گرا که همه کمابیش از آن آگاه اند حکایتی نقل شده درباره قصه پُرغصه توسعه در این سرزمین.

- در سال روز عزل امیر کبیر به جای پرداختن به داستان برکناری و سپس قتل صدراعظم توسعه گرا که همه کمابیش از آن آگاه اند حکایتی نقل شده درباره قصه پُرغصه توسعه در این سرزمین.

   عصر ایران؛ مهرداد خدیر-  12 آبان یادآورِ سال روزِ عزلِ میرزا تقی خان آشتیانی ملقب به اتابک اعظم و مشهور به امیر کبیر از صدارتِ عظمای ایران است ( 22 نوامبر 1851 میلادی) و در نیم روزِ آن نقل یک داستان تاریخی مناسبت دارد تا بدانیم عزل و نصب ها دایره ای فراتر از زندگی و سرنوشت خود فرد داشته اند و به رفتن مقامی و صاحب منصب شدن دیگری محدود نمی مانده و چه بسا مسیر مردمان و کشور و دیگرانی را به کلی تغییر می داده و بر سرنوشت کسانی که هیچ نسبتی با قدرت و سیاست نداشته اند نیز تأثیر می گذاشته است.

  به این بهانه نوشته ای از ابوالحسن فروغی معلم دارالفنون و برادر محمد علی فروغی (ذکاء الملک) در مجله یغما ( سال بیستم/ شماره نهم/ آذر 1346 خورشیدی) از هر حکایت دیگر مناسب تر است.

    البته اگر نام نویسنده ابوالحسن فروغی نبود و اگر منبع، مجله معتبر یغما نبود و دو سه سال قبل همین حکایت را از زبان شخصیت موجه و محترمی در