نتایج زیان بار یک بی توجهی در آموزش و پرورش

روشنک کریمی، یکی از فعالان تئاتر کودک و نوجوان ابراز تاسف می کند که در آموزش و پرورش ما جای تئاتر خالی است و حالا در فضای اجتماعی کشورمان نتایج زیان بار این بی توجهی را شاهد هستیم.

- این فعال تئاتر از حدود 15 سال پیش تدریس تئاتر در مدارس دو مقطع راهنمایی و دبیرستان را آغاز کرده و می گوید با اینکه در این مدت اتفاقات خوبی رخ داده ولی تدریس تئاتر در مدارس همچنان به ندرت اتفاق می افتد و اغلب موارد هم این تدریس به صورت غیر اصولی است.

او در گفتگو با ایسنا از تجربیات خود در زمینه آموزش تئاتر در مدارس می گوید و تاکید دارد که آموزش تئاتر فقط برای تربیت هنرمند نیست بلکه تئاتر، ابزاری است برای زندگی بهتر.

کریمی یادآوری می کند: حدود 15، 16 سال پیش برای تدریس تئاتر به یکی از مدارس راهنمایی دعوت شدم.

قرار بود آن مدرسه در مسابقات فرهنگی هنری که شامل تئاتر، موسیقی، ورزش و .

می شد، شرکت کند.

کم کم با بچه ها شروع به کار کردم و اتفاقا در مسابقات که بهمن ماه برگزار می شد، رتبه اول را گرفتیم.

این موضوع باعث شد مسئولان آن مساله، دلگرم شوند و خواستار ادامه کلاس ها شدند.

این بازیگر تئاتر اضافه می کند: در آن زمان معمولا تدریس رشته هایی مانند تئاتر به مربیان پرورشی سپرده می شد و آنان هم اغلب بر موضوعاتی فرمایشی و سفارشی کار می کردند که برای بچه ها جذابیتی