روایت سیاحان خارجی از «تو» و «بیرون» خانه ایرانی ها

بی توجهی تاریخی ایرانیان به فضای بیرونی خانه ریشه در ساختار درون گرایانه نهاد خانواده در ایران دارد؛ خانه است که باید جای امن و آراسته باشد و حریم باشد.

- گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: یاکوب ادوارد پولاک طبیب مخصوص ناصرالدین قاجار در کتاب مشهورش ایران و ایرانیان به طور مستقیم به بی توجهی ساکنان ایران به محیط بیرونی خانه اشاره کرده و نوشته است: به همان کمی که ایرانی به نمای خارجی منزل توجه می کند، به همان اندازه هم در پروای کار تأسیسات و عرض معابر است؛ کوچه ها تنگ، زاویه دار، بی نظم و بن بست است .

اما این تمام ماجرا نیست.

در دوره قاجار سیاحانی به ایران می آمدند و بی توجهی به نمای بیرونی خانه برای آنان که به اندرونی خانه ها راه نداشتند، شگفت آور بود.

در مقابل، عبدالله مستوفی تاریخ نگار دوره قاجار برایمان تعریف کرده که وقتی خارجی ها روی دیگر ماجرای خانه های ایرانی را می دیدند چه حالی می شدند.

وی در کتاب شرح زندگانی من نوشته است: [بریکتو، مستشرق بلژیکی] گفت من در حیرتم که چه شده است این روزها سلیقه ایرانی ها عقب رفته است.

من در این شهر جز دیوارهای کثیف و خیابان ها یا احیانا خانه های اعیانی که همه چیزشان تقلید اروپایی است، چیزی از زیبایی ایرانی نمی بینم.