فوبیای تجزیه طلبی؛ ابزاری ناکارآمد! | به جای گوش کردن به

به جای گوش کردن به صداهای فرامرزی تجزیه طلبان، باید به صدای معترضان در دورن کوچه و محلات گوش کرد که در مقابل تجزیه طلبان، مثلا می گویند: از زاهدان تا تهران جانم فدای ایران - 1.

پاره ای از عملکرد بخشی از عناصر امنیتی نظام، تجزیه طلبی را در استان ها دامن می زند.

مثلا اهل سنت را تحریک می کند تا به رفتار اعتراضی خشن روی آوردند، تا زمینه و بهانه سرکوب جدی فراهم آید و.

(وگرنه آیا مولوی عبدالحمید سخنگوی اهل سنت و بلوچ، هرگز شعار تجزیه طلبانه دارد؟) 2.

متاسفانه بعضی از مشاوران عالی مقامات اصلی به صراحت می گویند: سوریه برایشان مهمتر از خوزستان است! (یعنی هیچ دغدغه و اعتقادی به هویت ایرانی ندارند! ) 3.

بعضی ها بر طبل این ادعا می کوبند سپاه پاسداران از افتخاراتش آن است که در نامش چیزی از ایران نیست! 4.

نظام سیاسی طی چند دهه، نمادهای هویتی ایران را (حتی در کتاب های درسی) یک به یک محو کرده و می کند.

منع از برگزاری روز کوروش کبیر و آب بستن زیر منطقه اطراف پاسارگارد از شواهد زنده این نگرش و رویکرد دور از تدبیر است.

در سرود رسمی کشور حتی یکبار به صورت مستقل به نام ایران ، به عنوان میهن و سرزمین این مردم اشاره نشده و تنها در وصف نظام، یکبار نام ایران آمد (جمهوری اسلامی ایران)؛ حال آنکه بنا به نقل برخی استادان، در سرود رسمی کشور لبنان ، با�