فسیل ها چگونه علم را پیش بردند؟

ژرژ کوویه دانشمندی فرانسوی بود که دنیا را متقاعد ساخت که بعضی از حیوانات منقرض شده اند.

وقتی دانشمندان پذیرفتند که بعضی از گونه های حیوانی و گیاهی منقرض شده اند، - کار طبیعت شناسان در تفسیر فسیل ها راحت تر شد.

   عصر ایران؛ شیرو بیدرانی - دایناسورها حدود دویست میلیون سال قبل از بین رفتند.

درباره نابودی دسته جمعی آن ها فرضیات گوناگونی وجود دارد که قوی ترین فرضیه برخورد یک شیء بزرگ آسمانی به کره زمین و ایجاد یخبندان سراسری در اکثر نقاط زمین پس از آن برخورد وحشتناک بوده است؛ برخوردی با انفجاری نیرومندتر از انفجار بمب های اتمی امروزی.

   اما علت مرگ دایناسورها هر چه بود، پیدا شدن استخوان هایشان - که به صورت فسیل باقی مانده بود - در اوایل قرن نوزدهم، موجب شد انسان گام بزرگی در دنیای علم بردارد.

این فسیل ها ابتدا زمین شناسان و سپس سایر دانشمندان و حتی مردم عادی را ملتفت کردند که عمر کره زمین بسیار بیشتر از چیزی است که آن فکر می کردند.

   واژه فسیل شناس در فرانسه در سال 1822 به دانشمندانی اطلاق شد که به مطالعه فسیل ها می پرداختند.

فسیل ها طرحی کلی از قسمت هایی از حیوانات و گیاهانی هستند که زمانی زنده بوده اند، اما پس از مرگشان، در صورتی که شرایط مهیا بود، به تدریج به سنگ تبدیل شده اند.