در جوار « چال مگس» به صرف یک شیر کاکائوی داغ

این آخر هفته، از آلودگی شهر به آغوش پر مهر کوه رفتیم.

دارآباد و آبشار خوش قد و قامت « چال مگس»، مقصدمان بود و ما مهمان ویژه ای داشتیم مفتخر به میزبانی اش آن هم به صرف یک دورهمی ساده و یک لیوان شیر کاکائوی داغ در خنکای طبیعت پاییزی.

- گروه زندگی- سمیه دهقان زاده: چند روزی است بچه های خانه ما، درس خواندنشان برخط شده و مامان نگذاشته خیلی بیرون بروند، تا غول آلودگی دست از سر تهران دوست داشتنی مان بردارد.

در فکرم برای این آخر هفته چه کار کنیم که هم خدا رو خوش بیاید هم بنده های خدا که خواهر و برادر من هستند که یکدفعه بابا دستش را جلوی صورتم تکان می دهد و می گوید: کجا سیر می کنی دoترجون؟ پایه ای بابا؟ بریم؟ با تعجب می پرسم: کجا باباجون؟ می زند زیر خنده و می گوید: قربون دختر خودم برم که خودش نشسته اینجا و فکرش پرواز می کنه کلی جای دیگه.

پرسیدم بزنیم به کوه؟ بریم یه کم نفس تازه کنیم؟ بچه ها هم چند روزیه همه ش تو خونه بودن خسته شدن.

لبخند می زنم و می گویم: من که همیشه پایه کوهم.

شما هم که باشی دیگه عالیه.

 بچه ها سر در صفحه موبایل، دارند کارتون تماشا می کنند، صدایشان می کنم و نظرشان را می پرسم، اول کمی من من می کنند و انگار عادت خانه نشینی افتاده باشد به جانشان، سرد است و سخت است و حال نداریم به خورد من می دهند، ولی کمی که می گذرد و از آبشار و برگ