آرزوی شهادت، از جنگ در سوریه تا پرستاری در بیمارستان/ شهید سلامت: بیماران زمان کرونا به من احتیاج دارند، من تسویه نمی کنم

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از اصفهان، اقیانوس صبر و آرامش بود، آنقدر که توانست به نقطه ای عظیم از قدرت روحی و معنوی برسد، پرستاری از برادرش صبر می خواست و او شده بود اسوه صبر و استقامتش را آن زمان که گفت ما رایت الا جمیلا نشان داد.

  زینب(س) الگویی است برای همه اقشار جامعه و به خصوص سفیدپوشان پرستار، آن ها که لباس سفید بر تن می کنند و با صبر و حوصله بر بالین بیماران می روند تا فرشته نجاتشان باشند، سفیدپوشانی که در دوران کرونا، هم پرستار بیمار بودند و هم همراهش.

چشمانشان خسته بود اما بر بالین بیمار، لبخند می زدند تا امید مانده در جان بیمار را زنده نگه دارند، دلشان برای فرزندشان تنگ شده بود اما به گرمی دست بیمار را می فشردند تا احساس تنهایی نکند، قلبشان از حال بد بیمار به درد می آمد و نگران بودند نکند بیماران بدحال بیشتر شوند، اما گاهی خودشان در مواجهه با این بیماری بدحال شدند و جان به جان آفرین تسلیم کردند.

  سیده زینب خاتون جعفری همسر شهید علی منصوری، از شهدای پرستار دوران کرونا است، پشت تلفن به سختی حرف می زند، می خواهد بغضش را با آرام صحبت کردن، فرودهد اما نمی شود.

سال 86 با علی منصوری ازدواج کرده، علی منصوری آن موقع پرستار نبوده اما سیده زینب اصرار می کند تا درسش را ادامه دهد و اینگونه علی، امتحان می دهد و لباس پرستاری به تن می