پای رفتن...

در ادامە من شاید، تلنگری، لرزشی، نجوایی، نسیمی، خواب آشفته شاپرک های باغچه را در گوش قاصدک بهار بخواند و پای رفتن قطار زندگی را بر ریل زمان هموار سازد.

- منشور سازمان ملل، روز جهانی معلولان را برخاسته از نیازهای فردی می داند که به رغم محرومیت های حسی و حرکتی، باید مانند دیگر اعضای جامعه از امکانات رفاهی و اجتماعی برخوردار شوند.

طبق این منشور، معلولین صرفه نظر از علت کیفیت و حدت نقص و ناتوانی شان، دارای همان حقوق اساسی هستند که سایر هم وطنان از آن برخوردارند.

ثریا مرادی، مادربزرگ کامران، از احوال و روزگارش هیچ شکایتی ندارد، زیرا بر این باور است، آزمون های بی برنامه و بی وقفه زمان، هرگز دیروز زندگیش را با امروز یک شکل ندیده است.

کامران، فرزند سوما و سعید، دو معلول به ظاهر ذهنی، اما سرشار از احساس و زندگی است.

کامران از نظر ذهنی و ظاهر هیچ مشکلی ندارد و مستعد و کاردان است، اما با حرکاتی کاملا شمرده و سنجیده امورات روزانه خود را انجام می دهد و به تشخیص پزشکان جزو بیماران سندروم داون(down syndrome) محسوب می شود، متاسفانه بیکار است و بهزیستی نه تنها برای او بلکه در قبال پدر و مادرش هم هیچ مسوولیتی را به عهده نگرفته است.

ثریا خانم، بعد از مرگ همسر و زمانی که علی فرزند دومش دانشگاه قبول شد فکر می کرد نمی تواند بار سنگین زندگی خود و دو ف