شب زنده داران بی نشان شهر

یلدا نزدیک است و فقط یک شب مانده به پایان پاییز و آغاز فصل سرمای زمستان.

برای شب زنده داران بی نشان شهر، اما فرقی ندارد شب یلدا باشد یا نوروز، - عید یا عزا، سرما یا گرما، آلودگی هوا یا بارندگی، تعطیلی رسمی و غیررسمی .

در هر شرایطی آنها با شروع شب کارشان را شروع می کنند تا با طلوع خورشید، شهر چیزی جز پاکی و پاکیزگی نبیند.

سوز سرمای آخرین روزهای پاییز تا مغز استخوان نفوذ می کند و باد سرد، خواب را از چشم ها می پراند.

چهار صفر که روی صفحه گوشی کنار هم ردیف می شوند، دیگر شهر از تب و تاب افتاده و در سکوت و تاریکی فرورفته است.

به جز رهگذران نیمه شب و رانندگان خودروهای پرشتابی که هرزگاهی آرامش شب را به هم می زنند، در دل خیابان ها و محلات و کوچه پس کوچه های شهر خبری نیست، اما درست در همین زمان، مردان بی ادعا و بی نام و نشان کارشان را شروع می کنند.

حالا می شود فهمید چرا تا الان کمتر کسی سراغ این کارگران زحمت کش و پرتلاش آمده است.

تصویر سیاهی شب و برگ ریزان خزان و لباس نارنجی پاکبانان در دل شب، از نزدیک بسیار متفاوت است.

درست روبروی پل شهرستان، پاکبانان یکی یکی برای شروع شیفتشان به ساختمان یکی از شرکت های خدماتی شهر می آیند.

پیرمرد لاغر اندامی با خطوط عمیق صورت لاغرش مشغول باز کردن قفل ورودی ساختمان می شود.