دریغا شیبانی

شیبانی در اعتقاد به اسلام و عشق به ایران صادق بود، به همین جهت، وقتی این هر دو صفت را در امام خمینی(ره) و نهضت او پیدا کرد، اجازه نداد تعلقات حزبی مانع از پیوستن کامل او به انقلاب اسلامی شود.

- خبرگزاری فارس؛ یادداشت- غلامعلی حدادعادل: دکترعباس شیبانی، شامگاه پنجشنبه اول دی ماه یک هزار و چهارصد و یک، در 91سالگی، درگذشت.

با درگذشت او، ایران و انقلاب اسلامی یکی از خدمتگزاران صادق و دلسوز و کارآمد خود را از دست داد.

شیبانی به خاندانی اصیل تعلق داشت که در آن شخصیت های درجه اول و تأثیرگذاری پرورش یافته اند.

دوران دانشجویی او در دانشکده پزشکی تهران با نهضت ملی شدن صنعت نفت مقارن بود و شیبانی در مبارزات ملت ایران علیه استعمار انگلیس به آن نهضت پیوست.

او پس از کودتای 28مرداد سال32، در کنار شخصیت هایی مانند مرحوم آیت الله طالقانی و مهندس بازرگان، به موازات آشنایی روزافزون با معارف اسلامی، با نهضت مقاومت ملی همکاری داشت و اندکی بعدتر به نهضت آزادی پیوست که در مقایسه با جبهه ملی، به جهان بینی اسلامی التزام بیشتری داشت و ملی گرایی را با صبغه اسلامی دنبال می کرد.

با دستگیری سران نهضت آزادی، شیبانی نیز به زندان افتاد و پس از 6سال که در تهران و برازجان زندانی بود، آزاد شد.