چله بزرگ؛ردای سفید..

زمستان بانوی بی دریغ فصل ها و مادر گردش ایام در دفتر هزار رنگ زمین است.

بانوی بی ریایی که هرگز رنگی دگر را بر ردای سفید قداست ترجیح نمی دهد! - ایسنا/کردستان زمستان بانوی بی دریغ فصل ها و مادر گردش ایام در دفتر هزار رنگ زمین است.

بانوی بی ریایی که هرگز رنگی دگر را بر ردای سفید قداست ترجیح نمی دهد! دایه کبری از باور مردمان روستاهای کردستان در مورد زمستان چنین می گوید: در قدیم زنان روستایی در فصل تابستان با وجود کار فراوان و نبود امکانات، همیشه به فکر فصل های دیگر و مناسبت ها بودند.

هنگام پشم چینی گوسفندان، پشم های سفید و قهوه ای را جدا می کردند و با مهارت و دقتی خاص پشم را به نخ و نخ را بە زنان میان سال و باتجربه در کار بافت می دادند، تا جوراب، دستکش و ساقبند پوزەان نقش دار ببافند.

چون معتقد بودند پسران زمستان که به سیاو صیاد در میان مردم شهرت داشتند، هنگام بازی با مادرشان در زمستان و در زمان شکار باید لباس مناسب به تن کنند، تا زمستانی پر برف داشته باشند.

هر خانم روستایی جوراب، دستکش و ساقبند شکار را برای پسران زمستان تهیه می کرد و جوراب و دستکش و ساقبند سال گذشته را به پسران نوجوان خود هدیه می کردند و با انجام این کار به مردان آینده می گفتند که باید در برابر هیچ سردی و سختی عقب نشینی نکنند.