پل پوت؛ دیوانه ای که کامبوج را آزمایشگاه کمونیسم کرد

در جامعه تحت حکمرانی پل پوت، مالکیت همه چیز اشتراکی شد.

حتی آشپزی هم اشتراکی بود.

آشپزی یا هر نوع تهیه غذا به تنهایی، جرمی نابخشودنی بود.

همچنین مدارس تعطیل و درس خواندن ممنوع شد.

- پول نیز ممنوع شد و دیگر کسی نباید با پرداخت یا دریافت پول چیزی می خرید یا می فروخت.

عصر ایران؛ احمد فرتاش - پل پوت در 19 مه 1925 در روستایی در شمال پنوم پن، پایتخت کامبوج، به دنیا آمد.

او هشتمین فرزند پدر و مادری بود که 9 فرزند داشتند.

والدینش او را سولات سار نامیدند.

پل پوت، نامی بود که سولات سار پس از به حکومت رسیدن برای خودش انتخاب کردد.

یعنی پنجاه سال پس از تولدش.

خانواده پل پوت کامبوجی محض نبودند؛ چینی-کامبوجی بودند.

اما با اینکه دورگه بودند، یعنی تبار چینی هم داشتند، خود را متعلق به اصلی ترین گروه نژادی- قومی سرزمین کامبوج – یعنی خمرها – می دانستند.

شاید این تعصب خانوادگی، یکی از علل گرایش پل پوت در بزرگسالی به پان کامبوجیسم بود.

از این حیث، پل پوت حامل تناقض غریبی بود.

او از یکسو خودش را مارکسیست می دانست، از سوی دیگر پان کامبوجیست بود.

در حالی که مارکسیست ها علی القاعده وطن ندارند و هر مارکسیستی، اگر به ایدئولوژی اش پای بند باشد، قاعدتا باید منافع کارگران و رنجبران را به منافع وطن و هموطنانش ترجیح دهد.