نتیجه جنگ ویتنام روی سرنوشت کارگردان استرالیایی

من تنها یک کارگردان یا بازیگر نیستم.

سازنده اپرا یا ناشر مجله نیستم؛ هر چند همه اینها بوده ام؛ یا فردی که کمپین انتخاباتی برگزار می کند، که این کار را هم کرده ام.

- مهر نوشت: کارگردان استرالیایی در 60 سالگی از چیزهایی سخن گفته که الهام بخش وی در زندگی اش بوده اند.

باز لورمن سازنده الویس در مصاحبه ای متفاوت از آشنایی با همسرش و تغییر زندگی اش پس از آن و شروع زندگی اش با یک شورش حرف زد.

در یک شهر کوچک روستایی بزرگ شدم؛ در نیوساوت ولز که حدود 180 مایل با سیدنی فاصله دارد.

زندگی ام مثل زندگی در یک جزیره بود که از 11 خانه، یک پمپ بنزین و یک مزرعه تشکیل می شد و خانواده ما برای مدتی یک سینمای خانگی راه انداخته بود.

وقتی پدرم از جنگ ویتنام بازگشت؛ در دهه 1970، ما را وادار کرد موهایمان را کوتاه کنیم، آن هم در دهه ای که همه موی بلند داشتند.

به زودی پدر و مادرم از هم جدا شدند؛ طلاقی بسیار سخت و من که بسیار سرکش بودم، در 15 سالگی هر دوی آنها را ترک کردم و حتی یک لحظه هم فکر نکردم قرار است سرنوشتم را در آن دهکده کوچک پیدا کنم.

شورشی بودم؛ طغیانگری بزرگ ترین کارم بود و ترک کردن آن دهکده راهم.

بعضی ها از نظر والدین شانس می آورند.

من این شانس را نداشتم.